Ρομποτική Παγκρεατεκτομή
H χειρουργική του παγκρέατος και μάλιστα με διατήρηση σπληνός, αποτελεί δύσκολο πεδίο. Η δυσκολία διπλασιάζεται, όταν προσεγγίζει κανείς την κεφαλή του παγκρέατος σε μια παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή (επέμβαση Whipple για καρκίνο κεφαλής παγκρέατος).
Η ασφάλεια και η σταθερότητα που προσφέρει το ρομποτικό σύστημα Da Vinci Xi HD, Edition 2019 είναι, στην περίπτωση χειρουργικής του παγκρέατος, πιο χρήσιμα από ποτέ.
Η μεγάλη ευχέρεια κινήσεων των ρομποτικών βραχιόνων δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η επέμβαση Ρομποτικής Παγκρεατεκτομής εξ’ ολοκλήρου ενδοσκοπικά, γεγονός που αποκτά ιδιαίτερη σημασία κατά τη φάση των αναστομώσεων (δηλαδή της επανένωσης του εντέρου μετά την αφαίρεση του όγκου και των οργάνων που προσβάλλει).
Σημαντική διεθνής ιατρική επιτυχία σημειώθηκε από την ομάδα του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, με επικεφαλής τον Δρ. Κ. Μ. Κωνσταντινίδη και τους συνεργάτες του, όταν πραγματοποίησαν, με ρομποτική τεχνολογία, επέμβαση Whipple (ή αλλιώς παγκρεατοδωδεκαδακτυλεκτομή), με απόλυτη επιτυχία σε δύο ασθενείς ηλικίας 58 και 84 ετών με όγκο παγκρέατος που προκαλούσε ίκτερο.
Αρχικά και στους δύο ασθενείς διενεργήθηκε, ενδοσκοπικά, λύση του αποφρακτικού ίκτερου. Στη συνέχεια, η χειρουργική ομάδα, πραγματοποίησε εξειδικευμένο προεγχειρητικό έλεγχο κατά τον οποίο μελετήθηκε λεπτομερώς η ακριβής θέση του όγκου (και στις δύο περιπτώσεις βρισκόταν στην κεφαλή του παγκρέατος) και η αγγείωση της περιοχής.
Κατά τον προεγχειρητικό έλεγχο αυτό, αποτυπώθηκε η ανατομία όλης της περιοχής, σε τρισδιάστατο μοντέλο, στον υπολογιστή της κλινικής. Εκεί, η επέμβαση σχεδιάστηκε βήμα προς βήμα, με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών (preoperative rehearsal).
Με ειδική επεξεργασία η απαραίτητη πληροφορία μεταφέρθηκε στο Ρομποτικό Σύστημα Da Vinci Xi HD, Edition 2019 προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως «πλοηγός» την ημέρα της επέμβασης (Augmented Reality Aided Robotic Surgery)».
Οι συγκεκριμένοι ασθενείς, με τα έως τώρα δεδομένα της κλασικής χειρουργικής, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ακατάλληλοι για χειρουργείο, κυρίως λόγω της γενικής κατάστασης στη μία περίπτωση και της ηλικίας τους στην άλλη.
Η μάζα στην κεφαλή του παγκρέατος πίεζε τις φυσιολογικές οδούς ροής της χολής προκαλώντας ίκτερο, ενώ σιγά-σιγά θα επεκτεινόταν στο δωδεκαδάκτυλο προκαλώντας απόφραξη και αδυναμία σίτισης.
Στις περιπτώσεις αυτών των δύο ασθενών οι αναστομώσεις διενεργήθηκαν εντός της κοιλίας, αποφεύγοντας τις μεγάλες τομές.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 5 τομές των 5 χιλιοστών και μία των 3 εκατοστών. Και οι δύο ασθενείς έλαβαν εξιτήριο εντός εβδομάδος χωρίς προβλήματα.