Αποκατάσταση μαστού μετά από μαστεκτομή

Η αποκατάσταση του μαστού, μετά από τμηματική ή ολική μαστεκτομή, γίνεται με βάση τις τεχνικές της πλαστικής επανορθωτικής χειρουργικής.

Η επέμβαση μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με τη μαστεκτομή ή μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός νέου μαστού που θα είναι σε συμμετρία με το υγιή μαστό.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η ασθενής δεν πρέπει νιώσει καθόλου την απώλεια του στήθους της, για αυτό και η αποκατάσταση γίνεται άμεσα και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα μίας συνολικής θεραπείας.

Εφαρμογές

Οι μέθοδοι που εφαρμόζονται για την αποκατάσταση του μαστού, διακρίνονται από τις πιο απλές έως τις περισσότερο σύνθετες.

Από τις πιο απλές και παλαιότερες τεχνικές θεωρείται η τοποθέτηση ενθεμάτων σιλικόνης κάτω από το μείζονα θωρακικό μυ.

Η μέθοδος ενδείκνυται μόνο στην άμεση αποκατάσταση και στις περιπτώσεις όπου δε θα ακολουθήσει ακτινοβολία, διότι υπάρχει κίνδυνος να καεί το δέρμα και να εμφανισθεί η πρόθεση σιλικόνης.

Τα ενθέματα, ανάλογα με το μέγεθός τους, μπορούν να δημιουργήσουν ικανοποιητική συμμετρία με τον άλλο μαστό. Αν όμως ο υγιής μαστός εμφανίζει πτωτική τάση, τότε απαιτείται διορθωτική επέμβαση για τη διασφάλιση συμμετρίας.

Ασφαλής μέθοδος για την αποκατάσταση του μαστού κρίνεται και η χρήση του ιστικού διατατήρα.

Ο διατατήρας-«σάκος» σιλικόνης- τοποθετείται μετά τη μαστεκτομή κάτω από το θωρακικό μυ. Ακολούθως φουσκώνει σταδιακά δια μέσου μίας βαλβίδας που διαθέτει, με έγχυση φυσιολογικού ορού.

Καθώς ο διατατήρας γεμίζει σταδιακά, αυξάνει ο όγκος του, μεγεθύνει το υπερκείμενο δέρμα του θώρακα δημιουργώντας ένα νέο στήθους.

Μειονεκτήματα της μεθόδου είναι οι επαναληπτικές επισκέψεις στον Πλαστικό Χειρουργό προκειμένου να προσθέτει φυσιολογικό ορό στο διατατήρα, ή ακόμη και για δεύτερη χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να αλλαχθεί ο διατατήρας με ένθεμα σιλικόνης μόνιμου τύπου.

Μερικοί διατατήρες παραμένουν μόνιμα έτσι και δε χρειάζεται δεύτερο χειρουργείο.

Σπίλοι- ελιές

Οι σπίλοι δημιουργούνται μετά τη γέννηση του ανθρώπου, χωρίς να αποκλείεται η εμφάνιση τους και κατά την περίοδο της κυοφορίας. Η δημιουργία τους αποδίδεται σε διαφορετικούς λόγους μεταξύ των οποίων, κληρονομικοί, ορμονικοί και κυρίως η έκθεση στον ήλιο.

Στη διάρκεια της ζωής τους οι σπίλοι μπορεί να αλλάξουν σχήμα, μέγεθος, μορφή, να εκφυλιστούν ή όχι. Στην πλειονότητα τους χαρακτηρίζονται ως ακίνδυνοι.

Ωστόσο, κάτω από την επίδραση ορισμένων παραγόντων μπορεί να γίνουν επικίνδυνοι για την υγεία μας, να μετεξελιχθούν σε κακοήθεις βλάβες και αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, γίνονται αιτία θανάτου.

Η χειρουργική ογκολογία, στην αντιμετώπιση των δερματικών παθήσεων, αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της πλαστικής χειρουργικής.

Οι παθήσεις του δέρματος μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.

Στους καλοήθεις όγκους του δέρματος ανήκουν οι σπίλοι (ελιές), οι κύστεις, τα λιπώματα, τα γάγγλια, οι εφηλίδες, τα θηλώματα, τα ινώματα, το ρινόφυμα, τα αιμαγγειώματα, η υπερίδρωση, η πυώδης ιδρωταδενίτιδα (ακμή), τα ξανθελάσματα και άλλα.

Στους κακοήθειες όγκους, συναντώνται το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα του δέρματος, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα του δέρματος και το μελάνωμα.

Ο προσεκτικός και τακτικός έλεγχος στις δερματικές βλάβες θεωρείται αναγκαίος, για την ασφαλή διάγνωση και έγκαιρη θεραπεία του ασθενή.

Εφαρμογές

Οι καλοήθεις βλάβες μπορούν να απομακρυνθούν με διάφορες χειρουργικές ή και μη χειρουργικές τεχνικές, ανάλογα με τη φύση της πάθησης και την περιοχή όπου εντοπίζεται.

Οι τεχνικές αφαίρεσης γίνεται με laser και καυτηριασμό για απλά περιστατικά, όπου εξαφανίζονται μόνιμα οι δερματικές βλάβες.

Στις περιπτώσεις κακοήθων όγκων, είναι απαραίτητη η χειρουργική αφαίρεση της βλάβης.

Αφαιρείται ο σπίλος μαζί με τον περιβάλλοντα ιστό και το εξαγόμενο υλικό ελέγχεται ιστοπαθολογικά.

Διόρθωση ουλών

Η πλαστική χειρουργική μπορεί να συνεισφέρει σε μεγάλο βαθμό στην αντιμετώπιση των ουλών, με εγχειρητικό ή μη χειρουργικό τρόπο.

Ο τρόπος αντιμετώπισης τους εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αν προέρχονται από ατύχημα και τι είδους, ο τρόπος με τον οποίο έγινε, η βλάβη στο δέρμα( εγκαύματα, χειρουργικές επεμβάσεις, τραυματισμός) και η ικανότητα επούλωσης που έχει κάθε οργανισμός.

Η φύση έχει προβλέψει τη βελτίωσή τους με το πέρασμα του χρόνου, όχι όμως την πλήρη εξαφάνισή τους.

Η πλαστική χειρουργική, προσφέρει τη δυνατότητα για ουσιαστική αντιμετώπιση των ουλών, αλλά και απόκρυψης τους σε σημείο του σώματος, ώστε να μην είναι τόσο ορατές.

Η χρήση των laser μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της υφής και του χρώματος των ουλών, έτσι ώστε να μειώνονται τα έντονα σημάδια που προκύπτουν από τις ουλές.

Εάν όμως οι ουλές είναι πολύ μεγάλες σε έκταση, τότε η χειρουργική προσέγγιση θεωρείται απαραίτητη.

Εφαρμογές

Η αφαίρεση της ουλής και η διευθέτηση με τοπική πλαστική είναι μία από τις απλούστερες χειρουργικές τεχνικές.

Η διάταση των ιστών αποτελεί μία σχετικά νέα τεχνική αντιμετώπισης των ουλών. Ενδείκνυται για τη διόρθωση ιδιαίτερα εκτεταμένων ουλών, όπως είναι οι μετεγκαυματικές ουλές.

 Τα δερματικά μοσχεύματα, οι κρημνοί και τα συνθετικά υποκατάστατα του δέρματος, συχνά δίνουν σημαντικές λύσεις στα προβλήματα διόρθωσης σοβαρών ουλών.

Οι περισσότερες διορθώσεις ουλών, που αφορούν στο πρόσωπο, μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία. Σε διαφορετικές και δυσκολότερες περιπτώσεις απαιτείται γενική νάρκωση.

Επεμβάσεις Επαναπροσδιορισμού Φύλου

Η αλλαγή ή επαναπροσδιορισμός φύλου γίνεται με σκοπό να αλλάξουμε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά, ώστε να πετύχουμε θηλυκοποίηση ή αρρενοποίηση, χωρίς να προκαλέσουμε παραμορφώσεις και δυσμορφίες.

Η αλλαγή φύλου, γνωστή ως sex reassignement surgery, είναι μία πολύπτυχη και σοβαρή διαδικασία, η οποία περιλαμβάνει την αλλαγή των πρωτογενών και δευτερογενών χαρακτήρων του φύλου.

Όσον αφορά τις δευτερογενείς αλλαγές, αυτές γίνονται με σκοπό να μπορεί ο/η ασθενής να εξαλείψει τις φαινοτυπικές του/της ιδιαιτερότητες, ώστε να μπορέσει να ενταχτεί ευκολότερα στο κοινωνικό σύνολο.

Οι επεμβάσεις που διενεργούνται είναι επεμβάσεις που αποσκοπούν στη μετατροπή χαρακτηριστικών που καθορίζονται γενετικά και γίνονται συμπληρωματικά, ώστε το ενδιαφερόμενο άτομο να αισθάνεται αυτό που θέλει να είναι και η κοινωνία να τον/τη βλέπει για αυτό που θέλει να αισθάνεται.

Εφαρμογές

Διενεργούνται οι εξής επεμβάσεις αλλαγής φύλου:

Από άνδρα σε γυναίκα:

• ανάπλαση στήθους,
• θηλυκοποίηση του προσώπου,
• θηλυκοποίηση του σώματος,
• επεμβάσεις γεννητικών οργάνων

Από γυναίκα σε άνδρα:

• αφαίρεση στήθους,
• ανδροποίηση προσώπου,
• ανδροποίηση σώματος,
• επεμβάσεις γεννητικών οργάνων.