Πισίνα και Δέρμα

Γράφει ο Βασίλης Χρυσοχέρης, Δερματολόγος Ενηλίκων και Παίδων, Επιστημονικός Συνεργάτης, Ιατρικό Κέντρο Αθηνών και Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών

Το κολύμπι αποτελεί ιδανική γυμναστική για όλες τις ηλικίες καθώς συνδυάζει τη διασκέδαση, ειδικότερα στις μικρότερες ηλικίες, και την εκγύμναση όλου του σώματος, όντας ευεργετικό για τις αρθρώσεις. Τώρα που το καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του, οι πισίνες είναι η ιδανική λύση για αυτού του είδους τη χαλάρωση και την ψυχαγωγία.

Είναι όμως το κολύμπι στις πισίνες ακίνδυνο όσον αφορά το δέρμα μας;

Στις περισσότερες πισίνες, δημόσιες αλλά και ιδιωτικές, παρατηρείται έντονος συνωστισμός κυρίως στις ώρες αιχμής αυξάνοντας, έτσι, τον κίνδυνο μετάδοσης διαφόρων μικροοργανισμών. Οι μικροοργανισμοί αυτοί  μπορεί να προέρχονται από ουσίες που διαλύονται στο νερό όπως είναι τα ούρα, ο ιδρώτας, τα δάκρυα ή από ουσίες που δε διαλύονται όπως είναι οι τρίχες.  Οι πισίνες χρησιμοποιούν μία χημική ουσία, το χλώριο για να απολυμαίνουν το νερό. Έτσι, σε κατάλληλες συγκεντρώσεις το χλώριο  δρα ως βακτηριοκτόνο και ενίοτε ως μυκητοκτόνο. Οι συγκεντρώσεις του χλωρίου πρέπει να μετρούνται καθημερινά όπως και το ph, ενώ μικροβιακός έλεγχος πρέπει να γίνεται κάθε εβδομάδα. Όταν το νερό της πισίνας δε χλωριώνεται κανονικά μπορεί  αυτό να συντελέσει στη μετάδοση λοιμώξεων, όπως: δερματίτιδας, έρπητα, παρασιτικών λοιμώξεων, μυκητιάσεων κλπ. Ιδιαίτερα, οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς και οι έγκυες γυναίκες  είναι πιο επιρρεπείς σε αυτού του είδους τη μετάδοση  σε περιπτώσεις μη ικανοποιητικής χλωρίωσης της πισίνας. Υπάρχουν κάποιες δεξαμενές (πισίνες) που χρησιμοποιούν αντί για χλώριο, όζον ως απολυμαντικό παράγοντα, ουσία με λιγότερες παρενέργειες από το χλώριο.

Γενικότερα, η παρατεταμένη επαφή με το νερό αλλά και το χλώριο της πισίνας δε συνιστάται σε ασθενείς που πάσχουν από ατοπικό έκζεμα ή κάποιου είδους ξηροδερμία, διότι το νερό αλλά και το χλώριο είναι ερεθιστικές ουσίες και σε ένα δέρμα που πάσχει είναι σημαντικό να αποφεύγονται ερεθιστικοί παράγοντες που θα επιδείνωναν την κατάσταση της ξηροδερμίας αλλά και της δερματικής φλεγμονής.

Επίσης, θα πρέπει πάντοτε να κυκλοφορούμε με παντόφλες και ποτέ με γυμνά πόδια γιατί το υγρό περιβάλλον που επικρατεί στους χώρους αυτούς συντελεί στην ανάπτυξη και μετάδοση μυκήτων (π.χ πόδι του αθλητή με εμφάνιση των βλαβών στις μεσοδακτύλιες περιοχές) όπως και στη μετάδοση ιών όπως είναι οι μυρμηγκιές στο πέλμα.

Το χλώριο στα μαλλιά μπορεί να τα κάνει σκληρά, θαμπά και ξηρά, ενώ οι τρίχες μπορεί να αποτελέσουν εστία μόλυνσης του νερού.

Εν κατακλείδι, θα πρέπει να τηρούμε  κάποιους κανόνες πριν και μετά το κολύμπι στην πισίνα, έτσι ώστε να μειώσουμε δραστικά τη μετάδοση μικροοργανισμών. Αυτοί είναι:

•  Ντους πριν και μετά το κολύμπι.
•  Καλό στέγνωμα του σώματος μετά.
•  Ποτέ δεν περπατάμε ξυπόλητοι αλλά πάντoτε με παντόφλες.
•  Φοράμε πάντοτε σκουφάκι που καλύπτει όλο το κεφάλι αλλά και γυαλάκια για τα μάτια.
•  Τα μικρά παιδιά πηγαίνουν τουαλέτα πριν μπουν στην πισίνα.
•  Δε χρησιμοποιούμε την πισίνα αν υποφέρουμε από κάποια  λοίμωξη.

Όπως γίνεται κατανοητό, η απόλαυση αυτής της ψυχαγωγίας χωρίς παρενέργειες εξαρτάται και από εμάς τους ίδιους που χρησιμοποιούμε τους χώρους αυτούς, ακολουθώντας ευλαβικά τους παραπάνω κανόνες.