Το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας (ΣΑΔ) αφορά σε σοβαρή βλάβη της αναπνευστικής λειτουργίας σε πρόωρα συνήθως νεογνά, ως συνέπεια ανεπάρκειας του επιφανειοδραστικού παράγοντα (ΕΔΠ), ο οποίος είναι απαραίτητος για την αναπνευστική λειτουργία.

Η συχνότητα και η σοβαρότητα του συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας ελαττώνονται , αν χορηγηθούν κορτικοειδή στην έγκυο, τουλάχιστον 24 ώρες πριν τον τοκετό.

Το σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου σε πρόωρα νεογνά στις ΗΠΑ. Ωστόσο, είναι σπάνιο σε νεογνά που γεννιούνται μετά την 37^η εβδομάδα και με βάρος πάνω από 2.500 γραμμάρια.

Τα βρέφη με σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας εμφανίζουν συμπτώματα αναπνευστικής δυσχέρειας, όπως ταχύπνοια, αναπέταση των ρινικών πτερυγίων, γογγυσμό, ταχυκαρδία και κυάνωση αμέσως ή λίγες ώρες μετά τη γέννηση.

Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου αναπνευστικής δυσχέρειας απαιτείται νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών με εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό. Η θεραπεία περιλαμβάνει συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου, αναπνευστική υποστήριξη, χορήγηση ΕΔΠ, καθώς και υποστηρικτική θεραπεία για την ενυδάτωση και ρύθμιση των ηλεκτρολυτών του νεογνού.