Ουρολοίμωξη: Γνωρίζω όσα χρειάζονται;

Γράφει ο Ιωάννης Γαλανάκης, Ουρολόγος, Επιστημονικός Συνεργάτης, Ιατρικό Ψυχικού

Είναι βέβαιο ότι η Ιατρική ορολογία έχει πολλές άγνωστες λέξεις για το ευρύ κοινό, ωστόσο όλοι έχουμε ακούσει τον όρο «ουρολοίμωξη», αφού η πάθηση αυτή είναι η δεύτερη σε συχνότητα λοίμωξη του σώματος μετά το κοινό κρυολόγημα. Ανάλογα με το όργανο του ουροποιητικού συστήματος που νοσεί, παίρνει και την ονομασία της: πυελονεφρίτιδα (νεφρός), κυστίτιδα (ουροδόχος κύστη), ουρηθρίτιδα (ουρήθρα). Οι μισές γυναίκες θα εμφανίσουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος κατά τη διάρκεια της ζωής τους, ενώ μόνο το 10% των ανδρών. Στο 90% των περιπτώσεων πρόκειται για κυστίτιδα. Όταν έχουμε πάνω από 3 επεισόδια το χρόνο μιλάμε για υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις, οι οποίες αποτελούν το ¼ του συνόλου.

Εφόσον μιλάμε για λοίμωξη μιλάμε και για μικρόβια! Το μικρόβιο που συχνότερα προκαλεί ουρολοιμώξεις είναι το κολοβακτηρίδιο (80-90%) και ακολουθούν πρωτέας, σταφυλόκοκκος, κλεμπσιέλλα, κλπ. Τα μικρόβια αυτά που, συνήθως,  αποτελούν μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του σώματος (έντερο, κόλπος), εισέρχονται στο ουροποιητικό σύστημα μέσω της ουρήθρας και, πιο σπάνια, αιματογενώς. Στη γειτνίαση, επομένως, της γυναικείας ουρήθρας με τον πρωκτό και τον κόλπο, καθώς και στο μικρό της μήκος συγκριτικά με την ανδρική, οφείλεται η μεγάλη διαφορά στη συχνότητα εμφάνισης κυστίτιδας στα δύο φύλα.

Η κυστίτιδα ΔΕΝ είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, δηλαδή δεν «κολλάει»!! Η σεξουαλική επαφή, ωστόσο, μεταφέρει τα ήδη υπάρχοντα μικρόβια της περιοχής μέσα στην ουρήθρα και από εκεί στην κύστη! Η ουρηθρίτιδα, αντίθετα, οφείλεται σε μικροοργανισμούς (γονόκοκκος, χλαμύδια, μυκοπλάσματα) που μπορεί να μεταδοθούν σεξουαλικώς και απαιτεί παράλληλη θεραπεία και των δύο συντρόφων.

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από την εντόπιση. Στην πυελονεφρίτιδα: πυρετός >380C, ρίγος, καταβολή – αδυναμία, πόνος στην περιοχή του πάσχοντος νεφρού (πίσω στη μέση). Στην κυστίτιδα: συχνουρία, καύσος κατά την ούρηση, επιτακτική ανάγκη για ούρηση, πόνος ή βάρος χαμηλά στην κοιλιά. Στην ουρηθρίτιδα: καύσος κατά μήκος της ουρήθρας με/χωρίς έκκριμα απ’ αυτήν.

Η ορθή διάγνωση και έγκαιρη έναρξη φαρμακευτικής αγωγής, επιλέγοντας το κατάλληλο αντιβιοτικό στην ενδεδειγμένη διάρκεια, αποτελούν παράγοντες σημαντικούς για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου και την αποφυγή ανάπτυξης μικροβιακής αντοχής ή επιπλοκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 80% των κυστίτιδων αυτοϊώνται μετά την πάροδο 3-4 ημερών, «ξεγελώντας» έτσι πολλές γυναίκες, οι οποίες λανθασμένα δε ζητούν ιατρική συμβουλή.

Υπάρχει πρόληψη;

Ναι! Υπάρχουν κάποια μέτρα τα οποία μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση της  εμφάνισης ουρολοιμώξεων:

• Άφθονα υγρά (κυρίως νερό). Τουλάχιστο δύο λίτρα την ημέρα, σε μεσοδιαστήματα
• Μην αναβάλλετε την ούρηση
• Ουρείτε πριν και μετά από κάθε σεξουαλική επαφή
• Να σκουπίζεστε μετά από την ούρηση ή την αφόδευση, πάντα από εμπρός προς τα πίσω
• Καλή υγιεινή της γεννητικής χώρας (όχι σπρέι ή αρώματα, όχι κολπικές πλύσεις, χρήση προϊόντων με βάση το χαμομήλι)
• Φοράτε άνετα ρούχα και, κυρίως, καλής ποιότητας βαμβακερά εσώρουχα, τα οποία αλλάζετε τακτικά
• Περιορίστε τη χρήση ταμπόν
• Ο χυμός cranberry (ή σκευάσματα με cranberry), το πρόβειο γιαούρτι ή το ξινόγαλα μπορεί να βοηθήσουν