Η αναπνοή αποτελεί τη βασικότερη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία κατά κύριο λόγο πρέπει να γίνεται από τη μύτη (ρινική αναπνοή) και μόνο συμπληρωματικά να χρησιμοποιείται το στόμα.

Η φυσιολογική αναπνοή, η ρινική δηλαδή, συμβάλλει στο φιλτράρισμα διαφόρων σωματιδίων του αέρα που αναπνέουμε, εφυγραίνει και θερμαίνει τον αέρα, και έτσι:

• Παρέχει αέρα σε ιδανικές συνθήκες στους πνεύμονες.
• Παρέχει 10-20% περισσότερο οξυγόνο από ότι η αναπνοή από το στόμα.
• Αυξάνει την αποτελεσματικότητα του πνεύμονα.

Η αναπνοή από το στόμα:

Κινητοποιεί περισσότερες μυϊκές ομάδες.

• Συντελεί στη δημιουργία ξηροστομίας ξηροστομία (η γλώσσα δε μπορεί κατά τη διάρκεια της νύχτας να επαλείψει με σάλιο το στοματικό βλεννογόνο).
• Συμβάλλει σε υποτροπιάζουσες φλεγμονές φάρυγγα-λάρυγγα.
• Συντελεί στη δημιουργία συνδρόμου υπνικής άπνοιας (η αναπνοή πραγματοποιείται από το στόμα, άρα το βάθος της αναπνοής είναι περιορισμένο και επομένως ελαχιστοποιείται η ροή του αέρα προς τους πνεύμονες με αποτέλεσμα να εμφανίζονται περίοδοι με πλήρη διακοπή της αναπνοής).

Μία από τις βασικές αιτίες δυσχέρειας της ρινικής αναπνοής είναι το παρεκτοπισμένο ρινικό διάφραγμα.

Περίπου το 80% των ανθρώπων πάσχουν από σκολίωση ρινικού διαφράγματος (στραβό διάφραγμα). Όταν η παρεκτόπιση ρινικού διαφράγματος συνδυάζεται και με οίδημα του βλεννογόνου, μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της ροής του αέρα από τη μύτη έως και 16 φορές (νόμος Poiseuille).

Το ρινικό διάφραγμα αποτελείται κυρίως από χόνδρο και οστό και χωρίζει την κοιλότητα της μύτης σε δύο μικρότερες κοιλότητες, τους ρώθωνες. Το ρινικό διάφραγμα συμβάλλει στη δομή, τη στήριξη της μύτης και στη σωστή ροή του αέρα.

Συμπτώματα

Το παρεκτοπισμένο ρινικό διάφραγμα μπορεί να έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Ρινική απόφραξη, το πιο σύνηθες σύμπτωμα (δυσκολία αναπνοής στη μία ή στην άλλη πλευρά) που έχει άμεση σχέση με το αν η σκολίωση είναι μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη.
• Χρόνια ρινίτιδα (μόνιμο συνάχι) και παραρρινοκολπίτιδες, λόγω διαταραχής αερισμού της κοιλότητας που έχουμε γύρω από τη μύτη (ιγμορίτιδες, κλπ).
• Διαταραχές όσφρησης, καθώς παρεμποδίζει τη σωστή ροή του αέρα στον οσφρητικό βλεννογόνο και έτσι μειώνει την ικανότητα της όσφρησης.
• Ροχαλητό και υπνική άπνοια, που αποτελούν κύριες αιτίες για την κακή ποιότητα του ύπνου και την καθημερινή επιβάρυνση της καρδιακής και πνευμονικής λειτουργίας, καθώς και για τη χρόνια ξηρότητα του φάρυγγα.
• Σταδιακή επιβάρυνση και άλλων τμημάτων του αναπνευστικού ή των αυτιών (δυσλειτουργία ευσταχιανής σάλπιγγας, ωτίτιδες, χρόνιες αμυγδαλίτιδες, λαρυγγίτιδες, βρογχίτιδες ) λόγω κακής ρινικής αναπνοής.
• Εύκολη κόπωση κατά τη σωματική άσκηση και έντονη δραστηριότητα.

Θεραπεία

Η θεραπεία αντιμετώπισης του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος είναι χειρουργική.

Αξίζει να αναφερθεί ότι οι περισσότερες παρεμβάσεις που πραγματοποιούνται, παγκοσμίως, στην περιοχή της μύτης αποσκοπούν στη διόρθωση του παρεκτοπισμένου ρινικού διαφράγματος.