Πνευμονολογικό

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Πνευμονολογικό Τμήμα εξοπλισμένο με μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, πλαισιώνεται από έμπειρους και αξιόλογους ιατρούς για την αντιμετώπιση όλων των παθήσεων του πνεύμονα.

Επιπλέον, λειτουργούν ειδικά εξωτερικά ιατρεία, διενεργούνται ενδελεχείς και εξειδικευμένες εξετάσεις, ενδοσκοπικές πράξεις και παρέχεται συμβουλευτική υποστήριξη.

Στην Πνευμονολογική Κλινική προσφέρεται η διερεύνηση, αντιμετώπιση και παρακολούθηση από ειδικευμένο Πνευμονολόγο, ασθενών με σοβαρά προβλήματα του αναπνευστικού συστήματος και προεγχειρητικός έλεγχος σε συνεργασία με άλλες ιατρικές ειδικότητες, ιδιαίτερα τη ΜΕΘ, για την καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών.

ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

Το πλήρως οργανωμένο και εξοπλισμένο Πνευμονολογικό Τμήμα του Ιατρικού Διαβαλκανικού έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει κάθε πάθηση του αναπνευστικού συστήματος μέσα από εξειδικευμένα υπο-τμήματα.

Ειδικότερα:

Εργαστήριο Αναπνευστικής Λειτουργίας

Στο Εργαστήριο Αναπνευστικής Λειτουργίας διενεργούνται:

  • Πλήρης σπιρομέτρηση,
  • Διαχυτική ικανότης (DLCO),
  • Αέρια αίματος,
  • Εκτίμηση ισχύος αναπνευστικών μυών ( PI MAX, PE MAX),
  • Πνευμονική ηχογραφία (VRI).

Εργαστήριο Βρογχικού Άσθματος

Στο Εργαστήριο Βρογχικού Άσθματος διενεργούνται:

  • Εισπνευστικές δοκιμασίες ανίχνευσης (Ισταμίνη, Μανιτόλη),
  • Δερματικές Δοκιμασίες (SKIN PRICK TESTS).

Εργαστήριο Μελέτης Ύπνου

Στο Εργαστήριο Μελέτης Ύπνου διενεργούνται:

  • Καρδιοαναπνευστική μελέτη ύπνου,
  • Δοκιμασία εφαρμογής CPAP,
  • Μη επεμβατικός αερισμός (BIPAP).

Τμήμα Ενδοσκοπήσεων

Στο Τμήμα Ενδοσκοπήσεων διενεργούνται:

  • Ενδοβροχική υπερηχογραφία EBUS,
  • Ενδοβρογχική υπερηχογραφία RADIAL- EBUS,
  • Βίντεο – Ινοσκόπηση,
  • Βιοψία Λαβίδας, διαβρογχική βιοψία TBNA, TBNB,
  • Βρογχοκυψελιδική έκπλυση πνευμόνων (BAL),
  • Αφαίρεση ξένου σώματος,
  • Διάνοιξη βρόγχων, Βρογχοπλαστική,
  • Διαθερμία, ARGON PLASMA LASER,
  • Ενδοπροσθέσεις τραχείας – Βρόγχων (STENTS).

Τμήμα Επεμβατικής Πνευμονολογίας

Στο Τμήμα Επεμβατικής Πνευμονολογίας διενεργούνται:

  • Διαθωρακική Υπερηχογραφία,
  • Παρακέντηση Υπεζωκότα,
  • Κατευθυνόμενη Διαθωρακική Βιοψία (FNA),
  • MINI –MEDICAL Θωρακοσκόπηση,
  • Χημική Πλευροδεσία,
  • Αντιμετώπιση Πνευμοθώρακα,
  • Θεραπεία Εμπυήματος,
  • Βρογχοσκόπηση,
  • Ενδοβρογχική Υπερηχογραφία.

Εργαστήριο Μελέτης Ύπνου

Βρογχοσκόπηση​

Θωρακοσκόπηση

ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Η βρογχίτιδα είναι από τις πιο συνήθεις οξείες λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Η οξεία βρογχίτιδα είναι μία αναπνευστική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των βρόγχων δηλαδή των σωλήνων - αεραγωγών που μεταφέρουν τον αέρα προς και από τις κυψελίδες.

Χαρακτηρίζεται από υπεραιμία, οίδημα και αυξημένη παραγωγή φλεμάτων, ενώ σε μερικές περιπτώσεις συνυπάρχει και σπασμός των ελαστικών ινών που βρίσκονται στο τοίχωμα των βρόγχων.

Χαρακτηρίζεται από έντονο βήχα που αρχικά είναι ξηρός, ερεθιστικός και σε 3 με 4 μέρες μετατρέπεται σε υγρό. Διαρκεί 8 με 10 μέρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις συνυπάρχει με στένωση των βρόγχων.

Η χρόνια βρογχίτιδα είναι συχνή στους ενηλίκους και ιδίως τους καπνιστές

Το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα αποτελεί σπάνια μορφή όγκων της υπεζωκοτικής κοιλότητας με ετήσια επίπτωση 1,1 έως 1,25 ανά 100.000 άτομα ανά έτος στην Ευρώπη.

Συνολικά στην Ευρώπη εμφανίζονται 2.000- 3.000 περιπτώσεις μεσοθηλιώματος ενώ στην Αμερική εμφανίζονται 2.000- 3.000 κάθε χρόνο.

Η έκθεση στον αμίαντο για περίοδο 20 ετών και άνω έχει τεκμηριωθεί ότι αποτελεί τον ισχυρότερο και τον κυριότερο αιτιολογικό παράγοντα για την εμφάνιση της νόσου.

Το ποσοστό ενοχοποίησης της έκθεσης σε αμίαντο φτάνει το 70-80% των περιπτώσεων κακοήθους μεσοθηλιώματος, ενώ το 16% των ασθενών δεν έχει ιστορικό έκθεσης σε αμίαντο.

Στις περισσότερες περιπτώσεις το μεσοθηλίωμα εκδηλώνεται με δύσπνοια, και η ακτινογραφία του θώρακα αποκαλύπτει την παρουσία μεγάλης υπεζωκοτικής συλλογής σε ένα από τα δύο ημιθωράκια.

Το εύρημα αυτό το επιβεβαιώνει η αξονική τομογραφία του θώρακα.

Η τεκμηρίωση της διάγνωσης βασίζεται στη θετική κυτταρολογική εξέταση του υγρού. Είναι όμως επιβεβλημένο να γίνει περαιτέρω διερεύνηση και να γίνει ταυτοποίηση του ακριβούς ιστολογικού τύπου με θωρακοσκοπική βιοψία του υπεζωκότα.

Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές για την αντιμετώπιση του κακοήθους μεσοθηλιώματος που ξεκινάνε από τη απλή θωρακοσκοπική πλευροδεσία με χρήση σκόνης τάλκης, αφού έχει προηγηθεί η εκκένωση του υγρού, και φτάνουν στην πλέον βαριά χειρουργική θεραπεία που είναι η πλευροπνευμονεκτομή, που αποτελεί την πιο σοβαρή επέμβαση που μπορεί να υποστεί ο άνθρωπος.

Η πλευροπνευμονεκτομή διενεργείται με ευρεία οπισθιοπροσθία, θωρακοτομή. Στη διάρκεια της επέμβασης αυτής αφαιρείται ολόκληρος ο πνεύμονας με τον τοιχωματικό υπεζωκότα, με το διάφραγμα και το περικάρδιο.

Γίνεται αντικατάσταση του ελλείμματος του διαφράγματος και του περικαρδίου με χρήση συνθετικών μοσχευμάτων.

Υπάρχουν όμως διάμεσης βαρύτητας χειρουργικές τεχνικές που εφαρμόζονται από διάφορα κέντρα που ασχολούνται με το μεσοθηλίωμα και σε αυτά περιλαμβάνεται η απλή και η διευρυμένη εκτομή του υπεζωκότα.

Η απλή εκτομή του υπεζωκότα (Pleurectomy/ Decortication) είναι η τεχνική κατά την οποία γίνεται αφαίρεση του τοιχωματικού και του σπλαχνικού υπεζωκότα χωρίς την αφαίρεση του διαφράγματος και του περικαρδίου.

Η διευρυμένη εκτομή του υπεζωκότα (Extended Pleurectomy – Decortication) περιλαμβάνει την αφαίρεση του τοιχωματικού και του σπλαχνικού υπεζωκότα με στόχο την αφαίρεση όλης της μακροσκοπικής νόσου και συγχρόνως αφαιρείται και το διάφραγμα με το περικάρδιο αλλά παραμένει ο πνεύμονας σχεδόν ανέγγιχτος.

Τα κριτήρια επιλογής των ασθενών για τη χειρουργική θεραπεία του κακοήθους μεσοθηλιώματος συνίστανται στο εξής:

  • Πρέπει να πρόκειται για ασθενείς χαμηλού περιεγχειρητικού κινδύνου, σε πολύ καλή γενική κατάσταση.
  • Να πρόκειται για αρχικό στάδιο της νόσου.
  • Η καρδιοαναπνευστική λειτουργία να επιτρέπει τη διενέργεια αυτού του είδους των επεμβάσεων χωρίς υψηλό περιεγχειρητικό κίνδυνο.
  • Να μην υπάρχει προσβολή των λεμφαδένων του μεσοθωρακίου.
  • Να μην πρόκειται για σαρκωματώδους ιστολογικού τύπου.

Προϋπόθεση για τη διενέργεια αυτού του τύπου των επεμβάσεων να έχει προηγηθεί συζήτηση του κάθε περιστατικού από ένα ογκολογικό συμβούλιο που περιλαμβάνει το θωρακοχειρουργό, τον ογκολόγο, τον ακτινοθεραπευτή, τον πνευμονολόγο και τον ιατρό του αξονικού τομογράφου.

Όλοι αυτοί οι γιατροί να έχουν εμπειρία στην αξιολόγηση ασθενών με κακόηθες μεσοθηλίωμα.

Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου από κακοήθη αίτια και στα δύο φύλλα.

Ο καρκίνος του πνεύμονα ευθύνεται για το 20% των θανάτων στους άνδρες και το 11% στις γυναίκες, όταν ο θάνατος αποδίδεται σε κακοήθη νοσήματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι θάνατοι που προέρχονται από καρκίνο του πνεύμονα ξεπερνούν τους θανάτους από καρκίνο του παχέος εντέρου, του τραχήλου της μήτρας και του μαστού μαζί.

Τα συμπτώματα που σχετίζονται με τον καρκίνο του πνεύμονα είναι μη ειδικά και μπορεί να είναι εκδήλωση και άλλων παθήσεων του πνεύμονα.

Το συχνότερο σύμπτωμα είναι ο βήχας, που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς οι περισσότεροι ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα έχουν βήχα γιατί είναι καπνιστές και υποφέρουν από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια που από μόνη της προκαλεί βήχα.

Πιο σημαντική είναι η αλλαγή στο χαρακτήρα του βήχα (γίνεται πιο επίμονος, πιο έντονος, και μπορεί να συνοδεύεται από απόχρεμψη ή αιμόφυρτα πτύελα ).

Άλλα συμπτώματα είναι η αιμόπτυση που θεωρείται ως το πιο σημαντικό σύμπτωμα, καθώς θορυβεί τον ασθενή και το περιβάλλον του, αλλά κινητοποιεί και τον ιατρό, να διερευνήσουν την αιτία και να γίνει η απαραίτητη θεραπεία.

Επίσης στα συμπτώματα που προκαλούνται από τον καρκίνο του πνεύμονα περιλαμβάνονται η απόχρεμψη, η θωρακαλγία, η δύσπνοια, η ανορεξία, η απώλεια βάρους, ο πυρετός και ο συριγμός.

Διάγνωση

Η διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα βασίζεται στην κλινική εικόνα, στην ακτινογραφία και στην αξονική τομογραφία του θώρακα, στη βρογχοσκόπηση, στις κυτταρολογικές εξετάσεις των πτυέλων, και στη λήψη υλικού βιοψίας από τον όγκο είτε μέσω του εύκαμπτου βρογχοσκοπίου με ή χωρίς υπέρηχο (Endobronchial Ultrasound - EBUS), είτε διαδερμικά με τη βοήθεια του αξονικού τομογράφου (FNAB).

Σταδιοποίηση

Μετά από τη διάγνωση, οι ασθενείς υποβάλλονται στη διαδικασία της σταδιοποίησης, δηλαδή του καθορισμού της έκτασης της νόσου, τοπικά στο θώρακα αλλά και συστηματικά (έλεγχος του υπόλοιπου σώματος για τυχόν ύπαρξη μεταστάσεων).

Ο έλεγχος αυτός περιλαμβάνει την αξονική τομογραφία του εγκεφάλου, την αξονική τομογραφία της άνω και κάτω κοιλίας, το σπινθηρογράφημα οστών και κατά προτίμηση το PET-CT, εφ΄ όσον είναι εφικτό.

Μπορεί να χρειαστεί και έλεγχος της άνω κοιλίας και του εγκεφάλου με μαγνητική τομογραφία επί συγκεκριμένων ενδείξεων.

Η διαδικασία της σταδιοποίηση έχει μεγάλη αξία για δύο λόγους. Πρώτον καθορίζει το είδος της θεραπείας που επιδέχεται ο κάθε ασθενής και δεύτερον είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος για να εκτιμηθεί η πρόγνωση του κάθε αρρώστου.

Θεραπεία

Αφού ολοκληρωθεί η διαδικασία της διάγνωσης και της σταδιοποίησης, και αφού έχει καθοριστεί ο ακριβής ιστολογικός τύπος, καλείται η ομάδα του ογκολογικού συμβουλίου να λάβει την απόφαση για την ενδεικνυόμενη θεραπεία με το καλύτερο προσδοκώμενο αποτέλεσμα, το μικρότερο κίνδυνο, που προσφέρει την καλύτερη ποιότητα ζωής αλλά και την καλύτερη μακρόχρονη επιβίωση.

Η μόνη θεραπεία που προσφέρει μακρόχρονη επιβίωση για τους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα είναι η επέμβαση, εφόσον ο καρκίνος είναι σε αρχικά στάδια, ή πιο σπάνια όταν πρόκειται για προχωρημένο στάδιο, πάντα όμως μετά από αυστηρή επιλογή.

Επίσης, οι ασθενείς που είναι υποψήφιοι για χειρουργική θεραπεία για τον καρκίνο του πνεύμονα υποβάλλονται σε πλήρη εργαστηριακό έλεγχο για εκτίμηση της καρδιο-αναπνευστικής λειτουργίας, και εφόσον το στάδιο του καρκίνου όπως και τα εργαστηριακά αποτελέσματα της καρδιο- αναπνευστικής λειτουργίας το επιτρέπουν οι ασθενείς υποβάλλονται στην απαραίτητη χειρουργική θεραπεία.

Διαφορετικά αν κριθεί ο ασθενής ως μη χειρουργήσιμος τότε υποβάλλεται σε πιο συντηρητικές θεραπείες, οι οποίες περιλαμβάνουν τη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία και τα τελευταία χρόνια τη στοχευμένη θεραπεία.

Υπάρχει ιδιαίτερη ομάδα ασθενών που δε μπορούν να υποβληθούν στην απαραίτητη χειρουργική θεραπεία εξ αρχής αλλά υποβάλλονται σε εισαγωγική χημειοθεραπεία ή συνδυασμένη χημειοακτινοθεραπεία.

Μετά από νέα σταδιοποίηση και εφ΄ όσον τα αποτελέσματα δείχνουν ανταπόκριση, κυρίως σε ότι αφορά τους λεμφαδένες, και λιγότερο σε ότι αφορά το μέγεθος του όγκου, οι ασθενείς υποβάλλονται στην απαραίτητη θωρακοτομή με την ενδεικνυόμενη εκτομή του πνευμονικού παρεγχύματος.

Με τον όρο «πνευμονία» ορίζεται η οξεία φλεγμονή των πνευμόνων. Τα αίτιά της είναι συνήθως ιοί, μικρόβια ή μύκητες.

Η πνευμονία είναι μία μεταδοτική ασθένεια, δυνητικά θανατηφόρα.

Πολλές φορές η νόσος λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας.

Η μετάδοση γίνεται κυρίως μέσω του αέρα, με το βήχα και την εισπνοή σταγονιδίων από τις εκκρίσεις των ασθενών.

Απαιτείται προσοχή στα μέτρα εκείνα που είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους και έχουν σκοπό τον περιορισμό της μετάδοσης της νόσου, όπως σχολαστικό πλύσιμο χεριών, προφύλαξη του βήχα, αερισμό των χώρων, προσοχή των ειδικών πληθυσμών (έγκυες γυναίκες, μαθητές, ηλικιωμένοι, χρόνιοι ασθενείς κ.λπ.).

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Πνευμονολογική Εταιρεία (ERS) και το Ευρωπαϊκό Πνευμονολογικό Ίδρυμα (ELF), σημαντικοί παράγοντες κινδύνου, που μπορούν να μειώσουν την άμυνα των πνευμόνων, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη πνευμονίας, είναι ο καπνός (ενεργητικό, παθητικό κάπνισμα) και το περιβάλλον (ατμοσφαιρική ρύπανση, ειδικά στις μεγάλες πόλεις).

Αντίθετα, ορισμένες διατροφικές συνήθειες, όπως βιταμίνη C, β-καροτένιο, βιταμίνη Ε, σελήνιο και ωμέγα 3 λιπαρά, έχει αποδειχτεί ότι ωφελούν την υγεία των πνευμόνων, επομένως έχουν προστατευτική δράση κατά της πνευμονίας.

Το γεγονός ότι τα αίτια της πνευμονίας είναι ποικίλα, καθιστά την άμυνα του οργανισμού εξαιρετικά δύσκολη.

Δύσκολο, επίσης, είναι ένα εμβόλιο να καλύψει όλους τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου. Υπάρχει ωστόσο ένα εμβόλιο εναντίον του πιο κοινού τύπου, της πνευμονοκοκκικής πνευμονίας, η οποία προκαλείται από το βακτήριο Streptococcus pneumoniae.

Το εμβόλιο συνιστάται πρωταρχικά σε άτομα που έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν πνευμονία απειλητική για τη ζωή, όπως άτομα μεγαλύτερα των 60 ετών, με σοβαρή πνευμονική ασθένεια, ενήλικες που κάνουν κατάχρηση αλκοόλ, όσα έχουν σοβαρές παθήσεις, όπως καρκίνο, HIV, μεταμόσχευση οργάνου, νεφροπάθεια, ηπατική πάθηση, διαβήτη και σπληνεκτομή.

Επειδή ο ιός της γρίπης μπορεί επίσης να προκαλέσει πνευμονία, συνιστάται να γίνεται κάθε χρόνο αντιγριπικό εμβόλιο κυρίως στα άτομα που είναι άνω των 65 ετών, που ζουν σε ίδρυμα, που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια καρδιοπάθεια, πνευμονοπάθεια, ηπατική πάθηση ή νεφροπάθεια ή ορισμένες αιματολογικές διαταραχές, ή είναι εργαζόμενοι σε νοσηλευτικά ιδρύματα.

Το Σύνδρομο Απνοιών στον Ύπνο (ΣΑΥ) είναι μία συχνή και ύπουλη διαταραχή που επιβαρύνει σημαντικά την υγεία μας και προδιαθέτει στην εμφάνιση υπέρτασης, εγκεφαλικών επεισοδίων και εμφράγματος.

Στα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνονται τα εξής: έντονο ροχαλητό, διακοπές της αναπνοής στον ύπνο, επίμονους πονοκεφάλους, κατάθλιψη, παχυσαρκία, σεξουαλικές διαταραχές, ημερήσια υπνηλία.

Το ΣΑΥ προκαλεί ημερήσια υπνηλία, πονοκέφαλο, μειώνει την απόδοση σε εργασία, προδιαθέτει σε σεξουαλική ανικανότητα και γίνεται αίτιο για τροχαία και εργατικά ατυχήματα.

Η διάγνωση του ΣΑΥ είναι απλή, αναίμακτη και στηρίζεται στην καταγραφή όλων των ζωτικών λειτουργιών κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Από την τελική ανάλυση των δεδομένων καθορίζεται και η ανάλογη αντιμετώπιση (οδηγίες, φαρμακευτική αγωγή, χρήση ρινικής μάσκας, χειρουργική επέμβαση κ.λπ.).

ΓΙΑΤΙ ΕΜΑΣ

Το πλήρως οργανωμένο και εξοπλισμένο Πνευμονολογικό Τμήμα έχει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει κάθε πάθηση του αναπνευστικού συστήματος.

Επιπλέον, στα ειδικά εξωτερικά ιατρεία πραγματοποιούνται καθημερινά εξετάσεις ασθενών με χρόνια και οξέα νοσήματα του αναπνευστικού συστήματος και διενεργούνται check-up, καθώς και ενδελεχείς και εξειδικευμένες εξετάσεις, ενδοσκοπικές πράξεις.

Η άμεση ανταπόκριση και η συνεχής επαφή του ιατρικού προσωπικού με τους ασθενείς είναι κύριο χαρακτηριστικό του τρόπου λειτουργίας του τμήματός μας, και του τρόπου αντιμετώπισης αυτών των ασθενών.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ