Ο βασικός έλεγχος στην ακράτεια των ούρων , αποτελείται από τις ακόλουθες εξετάσεις:
- Ροή Ούρων (Uroflow), με την οποία, εν πολλοίς, αξιολογείται το κατά πόσο υπάρχει απρόσκοπτη ροή ούρων στην ούρηση ή αν αυτή είναι προβληματική (π.χ. αργή, διακοπτόμενη, με υπόλειμμα ούρων κ.λπ.),
- Κυστεομανομετρία Πλήρωσης (Filling Cystometry), με την οποία αξιολογείται η ομαλή διαδικασία συλλογής ούρων μέσα στην ουροδόχο κύστη. Με την εξέταση αυτή μπορεί να προκύψει πλήθος συμπερασμάτων όπως: η δυνατότητα της κύστης να αισθάνεται το φυσιολογικό όγκο ούρων, η φάση κατά την οποία η κύστη φτάνει στα ανώτερα όρια ικανότητας πλήρωσης με ούρα, επεισόδια απώλειας ούρων και συσχέτιση τους με τη δραστηριότητα της κύστης και πολλά άλλα. Ανάλογα με την ιδιαιτερότητα του κάθε περιστατικού ο έλεγχος μπορεί να επεκταθεί και στα ακόλουθα:
- Κυστεομανομετρία Ούρησης (Voiding Cystometry),
- Προφιλομετρία Ουρήθρας (Urethral Profilometry),
- Ηλεκτρομυογράφημα Πυελικού Εδάφους (EMG).
Η αξιολόγηση του κάθε περιστατικού ολοκληρώνεται με:
- τη λήψη λεπτομερούς ιατρικού ιστορικού,
- την αξιολόγηση των ερωτηματολογίων LUTS (Συμπτωμάτων από το Κατώτερο Ουροποιητικό Σύστημα),
- την αξιολόγηση του ημερολογίου πρόσληψης υγρών και επεισοδίων ούρησης (αυτόματης, εκούσιας ή ακούσιας) και,
- την κλινική εξέταση.
Επίσης, στο τμήμα Τμήμα Ουροδυναμικών Μελετών αντιμετωπίζονται λιγότερα συχνές, αλλά σημαντικά επιβαρυντικές παθήσεις όπως:
- συρίγγια της περιοχής,
- πόνος στη σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία),
- διαφράγματα κόλπου κ.λπ.
Ένα σημαντικό , αλλά λιγότερο γνωστό κομμάτι της Ουρογυναικολογίας, αφορά στην πλαστική αποκατάσταση της περιοχής, σε γυναίκες που είτε λόγω ανατομικών δυσμορφιών, είτε προηγούμενων επεμβάσεων, η συνολική εικόνα κρίνεται από τις ίδιες ως μη αισθητικά αποδεκτή.
Κλασικό παράδειγμα είναι η μεγαλοχειλία, όταν δηλαδή τα έξω χείλη του αιδοίου που είναι μεγάλα σε μέγεθος, έκταση και πάχος , και που ενίοτε δυσκολεύουν ακόμα και απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το περπάτημα, τη σεξουαλική επαφή, τη γυμναστική κ.λπ.
