Η διερεύνηση, διάγνωση, θεραπεία και μακροχρόνια παρακολούθηση των υπερτασικών αποτελούν μερικές από τις βασικές ιατρικές υπηρεσίες του Κέντρου.

Η διάγνωση της υπέρτασης γίνεται με:

• Μετρήσεις της πίεσης στο Ιατρείο με συμβατικές και αυτόματες τεχνικές.
• Μετρήσεις της πίεσης εκτός Ιατρείου με 24ωρη ηλεκτρονική καταγραφή (ABPM)  και με μετρήσεις κατ’ οίκον με πιστοποιημένα ηλεκτρονικά πιεσόμετρα βραχίονα.
• Πρόγραμμα τηλεπαρακολούθησης, το οποίο στοχεύει στην επιβεβαίωση της διάγνωσης της υπέρτασης, στον έλεγχο της ρύθμισης της πίεσης στο σπίτι και στη προσήλωση του ασθενούς στη θεραπεία.

Οι ασθενείς υποβάλλονται σε:

• Εργαστηριακό έλεγχο με αιματολογικές, βιοχημικές και ορμονολογικές εξετάσεις. Όταν υπάρχει κλινική υποψία ή εργαστηριακά ευρήματα συμβατά με δευτεροπαθή υπέρταση γίνεται ειδικός έλεγχος.
• Εκτίμηση βλαβών στα όργανα-στόχους που επιτελείται με εξειδικευμένο εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο (αλβουμίνη ούρων, triplex καρδιάς, triplex καρωτίδων κλπ).
• Υπολογισμό του ολικού καρδιαγγειακού κινδύνου και ανάλογη αντιμετώπιση.
• Μελέτη των αγγείων με αναίμακτες τεχνικές, δηλαδή μέτρηση της ταχύτητας μετάδοσης του σφυγμικού κύματος (PWV), μέτρηση σφυροβραχιόνιου δείκτη (ΑΒΙ) και διενέργεια doppler αγγείων.

ΑΛΛΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

1. Εκπαίδευση σε ιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας για τη σωστή διαχείριση των υπερτασικών ατόμων.

2. Αντιμετώπιση ασθενών με ανθεκτική υπέρταση και επιπλεγμένα δύσκολα περιστατικά που παραπέμπονται από τους γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης

3. Έρευνα – Ένταξη ασθενών σε κλινικές μελέτες, ηλεκτρονική καταγραφή των δεδομένων και παρουσίαση των ευρημάτων σε διεθνή Ιατρικά Περιοδικά και Συνέδρια,  σε συνεργασία με άλλα Κέντρα Αριστείας της Ευρωπαϊκής Εταιρείας της Υπέρτασης.

Καταστάσεις που αντιμετωπίζονται:

1. Ιδιοπαθής υπέρταση

Η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί παγκοσμίως τον κυριότερο παράγοντα κινδύνου γιακαρδιαγγειακά νοσήματα. Ο παγκόσμιος επιπολασμός της αγγίζει το 1 δισεκατομμύριο του πληθυσμού, ενώ το 2025 αναμένεται αύξησή του κατά 60%, καθώς αυξάνεται το προσδόκιμο όριο ηλικίας του πληθυσμού. Στην Ελλάδα, ο επιπολασμός της αρτηριακής υπέρτασης σύμφωνα με τη μελέτη HYPERTENSHELL αγγίζει το 31.1% του συνολικού πληθυσμού, με τους άνδρες να αποτελούν πιο «ευαίσθητη» ομάδα σε σχέση με τις γυναίκες, ενώ σε πρόσφατη δημοσίευση το ποσοστό της υπέρτασης ανέρχεται σε 44%.Υπολογίζεται ότι λιγότεροι από τους μισούς υπερτασικούς καταφέρνουν να ρυθμίσουν την πίεσή τους. Οι λόγοι μη ρύθμισης της πίεσης ποικίλλουν. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται η έλλειψη συμμόρφωσης των ασθενών στη θεραπεία, που εν μέρει μπορεί να οφείλεται σε πολύπλοκα θεραπευτικά σχήματα ή σε αποτυχία των ιατρών να εφαρμόσουν την κατάλληλη για κάθε ασθενή φαρμακευτική αγωγή (ιατρική αδράνεια).

2. Υπέρταση λευκής μπλούζας (Υπέρταση Ιατρείου)

Ασθενείς που έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση στο Ιατρείο, αλλά φυσιολογικές μετρήσεις εκτός Ιατρείου, θεωρούνται ότι έχουν «υπέρταση λευκής μπλούζας». Η κατάσταση αυτή αφορά το 30% των υπερτασικών και η έλλειψη υποψίας από τον Κλινικό Ιατρό μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη διάγνωση υπέρτασης. Παρομοίως, ασθενείς με προϋπάρχουσα υπέρταση μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχουν από μη ελεγχόμενη υπέρταση αν οι πιέσεις στο Ιατρείο είναι υψηλές και οι πιέσεις εκτός Ιατρείου με φαρμακευτική αγωγή είναι φυσιολογικές. Η 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης (ABPM), η οποία προσφέρεται στο Κέντρο μας, είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την αναγνώριση των ασθενών με υπέρταση της λευκής μπλούζας.

3. Συγκαλυμμένη υπέρταση

Στο 15% των ασθενών με φυσιολογικά επίπεδα αρτηριακής πίεσης στο Ιατρείο, ανιχνεύεται υπέρταση στην 24ωρη καταγραφή (ΑΒΡΜ) ή στις μετρήσεις στο σπίτι. Οι ασθενείς αυτοί θεωρούνται ότι πάσχουν από «συγκαλυμμένη υπέρταση» και έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακές εκδηλώσεις και αιφνίδιο θάνατο. Σε πολλούς από αυτούς ανιχνεύεται υπερτροφία της αριστερής κοιλίας στο υπερηχογράφημα καρδιάς παρά τις φυσιολογικές μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης στο Ιατρείο. Η «συγκαλυμμένη υπέρταση» ανιχνεύεται έγκαιρα στο Κέντρο μας με την 24ωρη καταγραφή της πίεσης, τις μετρήσεις στο σπίτι και όταν αυτή διαγνωστεί, οι ασθενείς υποβάλλονται σε περαιτέρω έλεγχο με στόχο τη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου.

4. Ανθεκτική υπέρταση

Ως ανθεκτική υπέρταση ορίζουμε την αρτηριακή πίεση που παραμένει υψηλή παρά τη θεραπεία με τρία ή περισσότερα αντιϋπερτασικά φάρμακα διαφορετικών κατηγοριών, εκ των οποίων το ένα είναι διουρητικό. Η ανθεκτική υπέρταση αφορά περίπου το 10-15% των υπερτασικών που βρίσκονται υπό αγωγή. Ασθενείς με ανθεκτική υπέρταση έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα (πχ. έμφραγμα του μυοκαρδίου και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο) και για αυτό χρειάζονται εντατική παρακολούθηση και αντιμετώπιση προκειμένου να ρυθμιστεί η πίεσή τους.

Στο Κέντρο έχει επιτευχθεί ο έλεγχος της ανθεκτικής υπέρτασης σε σημαντικά ποσοστά, με τη συστηματική παρακολούθηση και την κατάλληλη θεραπεία και ενημέρωση για εφαρμογή υγειϊνοδιαιτητικών μέτρων.

Δύσκολη στην αντιμετώπισή της υπέρταση είναι αυτή που ο ασθενής, παρά τη θεραπεία του, παρουσιάζει δυσκολίες στη ρύθμισή της και απαιτεί συχνή και συστηματική παρακολούθηση σε εξειδικευμένα Κέντρα Υπέρτασης.

5. Δευτεροπαθής υπέρταση

Η δευτεροπαθής υπέρταση απαντάται σε περίπου 5% των υπερτασικών. Οφείλεται συνήθως σε υποκείμενο νόσημα, όπως νεφρική ή νεφραγγειακή υπέρταση, αποφρακτική άπνοια του ύπνου, ενδοκρινικά αίτια με συχνότερο από αυτά τον πρωτοπαθή αλδοστερονισμό. Παράλληλα, η συγχορήγηση άλλων φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αρτηριακής πίεσης και χρειάζεται ενημέρωση του ασθενούς και τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής. Ο έλεγχος για δευτεροπαθή υπέρταση απαιτείται σε μεμονωμένες περιπτώσεις και πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο σε εξειδικευμένα Κέντρα.

6. Υπέρταση που συνυπάρχει με άλλα νοσήματα