Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα

Το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα είναι ο πιο συχνός δερματικός καρκίνος και προέρχεται από την βασική στιβάδα της επιδερμίδας. Είναι η πιο συχνή κακοήθεια στον λευκό πληθυσμό και η επίπτωση του αυξάνεται παγκοσμίως. Αυτός ο τύπος δερματικού καρκίνου δίνει μεταστάσεις σπάνια, αλλά έχει τοπική διηθητική ικανότητα με συνέπεια την καταστροφή του δέρματος και των παρακείμενων δομών. Η εμφάνισή του σχετίζεται με την έκθεση στην UV ακτινοβολία, ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία καθώς και με την ανοσοκαταστολή και τον ανοιχτό φωτότυπο δέρματος. Το 80% των βασικοκυτταρικών καρκινωμάτων εμφανίζονται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Ο πιο συχνός υπότυπος βασικοκυτταρικού καρκινώματος είναι το οζώδες και το επιφανειακό, που αποτελούν πάνω από το 90% των περιπτώσεων.  Η δερματοσκόπηση έχει συμβάλλει στην έγκαιρη διάγνωση, όχι μόνο αρχόμενων βασικοκυτταρικών καρκινωμάτων αλλά και στον διαχωρισμό και αναγνώριση των διαφορετικών τύπων βασικοκυτταρικού καρκινώματος, με κέρδος την επιλογή της βέλτιστης θεραπείας, χωρίς την ανάγκη βιοψίας και ιστολογικής εξέτασης. Παρόλα αυτά η βιοψία συνιστάται σε περιπτώσεις μη τυπικής κλινικής εμφάνισης ή σε περιπτώσεις που κρίνεται αναγκαίο να προσδιοριστεί ο ιστολογικός υπότυπος. Η θεραπεία του βασικοκυτταρικού καρκινώματος διακρίνεται σε επεμβατική και μη επεμβατική. Στόχος της αρχικής αντιμετώπισης του βασικοκυτταρικού καρκινώματος είναι  όχι μόνο η θεραπεία του όγκου αλλά και το βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Η  χειρουργική θεραπεία, η οποία είναι και από τις αποτελεσματικότερες θεραπείες, αποτελεί συνήθως την θεραπεία εκλογής στους όγκους υψηλού κινδύνου. Πρόκειται για χειρουργική αφαίρεση του όγκου με συγκεκριμένα όρια εκτομής καθώς και ιστολογική εξέταση της βλάβης. Για επιφανειακά ή  χαμηλού κινδύνου καρκινώματα υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι θεραπευτικής αντιμετώπισης όπως η απόξεση και η διαθερμοπηξία, η φωτοδυναμική θεραπεία, η τοπική θεραπεία με κρυοθεραπεία καθώς και η τοπική θεραπεία ιμικουιμόδη και 5-φθοριουρακίλη.