Τα ισχαιµικά εγκεφαλικά επεισόδια αποτελούν το 85% του συνόλου των εγκεφαλικών επεισοδίων.

Το οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο αποτελεί βαρύ, επείγον περιστατικό, για το οποίο απαιτείται άμεση διάγνωση και αντιμετώπιση σε νοσοκομειακό περιβάλλον.

Αποτελεί µία από τις σημαντικότερες αιτίες θανάτου και πρώτη αιτία αναπηρίας, παγκοσμίως.

Η δυνατότητα θεραπευτικής παρέµβασης, εξαρτάται άμεσα από το χρονικό διάστηµα μεταξύ της εμφάνισης των συμπτωμάτων και της έναρξης της θεραπείας.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα που ακολουθούν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο εξαρτώνται από την περιοχή του εγκεφάλου, που έχει επηρεαστεί, και την έκταση της βλάβης.

Εμφανίζονται ξαφνικά και είναι το μούδιασμα ή αδυναμία του προσώπου, του χεριού ή του ποδιού, ιδιαίτερα από τη µία πλευρά του σώματος, η σύγχυση ή δυσκολία στην ομιλία ή στην κατανόηση, η δυσκολία στην όραση από το ένα ή και τα δύο µάτια, η ζάλη, η απώλεια της ισορροπίας ή του συντονισμού των κινήσεων.

Ως ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο χαρακτηρίζεται η διακοπή της αρτηριακής παροχής αίματος σε ένα τμήμα του εγκεφάλου.

Αυτό οφείλεται σε απόφραξη των μεγάλων αρτηριών προς τον εγκέφαλο ή των μικρών αρτηριών εντός του εγκεφάλου.

Η απόφραξη προκαλείται είτε από τη δημιουργία θρόμβου σε µία αρτηρία µε στένωση (θρόμβωση), είτε από θρόμβο που σχηματίστηκε συνήθως στην καρδιά και μετακινήθηκε στις αρτηρίες του εγκεφάλου µε την αιματική ροή (εμβολή).

Ωστόσο, η λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων απαιτεί συνεχή παροχή οξυγόνου και γλυκόζης µέσω της κυκλοφορίας του αίματος.

Όταν η παροχή αίματος σε τμήμα του εγκεφάλου διακόπτεται από το εγκεφαλικό επεισόδιο, προκαλείται διαταραχή στη λειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων και στη συνέχεια τα κύτταρα αυτά πεθαίνουν.

Στα οξέα ισχαιµικά εγκεφαλικά επεισόδια, η άμεση θεραπεία είναι απαραίτητη ώστε να προληφθεί η επέκταση της βλάβης σε μεγαλύτερη περιοχή του εγκεφάλου, όπου η παροχή αίματος έχει μειωθεί αλλά δεν έχει σταματήσει.

Εάν οι ασθενείς υποβληθούν στον αναγκαίο εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο έως και 4,5 ώρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων, έχουν τη δυνατότητα να δεχθούν ενδοφλέβια θρομβολυτική θεραπεία (χορήγηση ουσίας η οποία διαλύει το θρόμβο) με την προϋπόθεση ότι δε συντρέχουν αντενδείξεις για τη χορήγησής της.

Εάν υπάρχει απόφραξη μεγάλου μεγέθους εγκεφαλικού αγγείου, όπως είναι η έσω καρωτίδα, η βασική αρτηρία, η μέση εγκεφαλική αρτηρία (µε ποσοστά θνητότητας από 30% έως 90%), η ανταπόκριση στην ενδοφλέβια χορήγηση θρομβολυτικών είναι πολύ μικρή.

Στις αρχές του 2015 ανακοινώθηκαν πέντε μεγάλες πολυκεντρικές μελέτες, οι οποίες απέδειξαν την αποτελεσματικότητα των ενδαγγειακών τεχνικών (ενδαρτηριακή θρομβεκτομή) σε ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο περιλαμβάνοντάς τες στις κατευθυντήριες θεραπευτικές οδηγίες.

Λόγω της σημαντικής μείωσης του ποσοστού αναπηρίας και θανάτου σε ασθενείς που έλαβαν ενδαγγειακή θεραπεία σε σχέση με αυτούς που έλαβαν μόνο ενδοφλέβια θεραπεία, η ανάπτυξη κέντρων αντιμετώπισης εγκεφαλικών (stroke units) που διαθέτουν δυνατότητα ενδαγγειακής θεραπείας έγινε επιτακτική παγκοσμίως.