Η εξωτερική μεμβράνη που καλύπτει και προστατεύει τον εγκέφαλο ονομάζεται σκληρά μήνιγγα.

Εάν λόγω τραύματος στο κρανίο, κρανιοτομίας, εγκεφαλικής φλεβικής θρόμβωσης ή άλλης αιτίας, προκληθεί πρόβλημα στη σύνδεση  μεταξύ των αρτηριών και των φλεβικών κόλπων που διέρχονται από τη σκληρά μήνιγγα, τότε η πάθηση ονομάζεται αρτηριοφλεβική επικοινωνία της σκληράς μήνιγγας.

 Η πάθηση μπορεί να μην έχει καθόλου συμπτώματα, ή να έχει συμπτώματα, χωρίς να είναι αυτά που καθορίζουν την επικινδυνότητά της.

Μπορεί η βλάβη να είναι πολύ μικρή και να μη χρειάζεται καθόλου επέμβαση, αλλά μπορεί να προκαλέσει και εγκεφαλική αιμορραγία.

Συνήθως όμως υπάρχουν συμπτώματα και αυτά είναι η κεφαλαλγία, ένα «φύσημα» που ακούει ο ασθενής στο κεφάλι του, προβλήματα στα μάτια (Ερυθρότητα, πρήξιμο, μείωση της όρασης), επιληπτική κρίση ή νευρολογικά προβλήματα.

Για τη διάγνωση  της αρτηριοφλεβικής επικοινωνίας της σκληράς μήνιγγας, συνήθως διενεργείται αρχικά μαγνητική εγκεφάλου και εάν υπάρχουν ενδείξεις είναι απαραίτητη η ψηφιακή αγγειογραφία για ακριβείς πληροφορίες προκειμένου να αποφασιστεί ο τρόπος αντιμετώπισής της.

Από τη διάγνωση προκύπτει η θέση της βλάβης και για την αντιμετώπισή της ισχύει διεθνώς μία κατάταξη με πέντε τύπους.

Εάν διαπιστωθεί φλοιώδης φλεβική παλινδρόμηση ή ενδοκράνια αιμορραγία, ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί άμεσα σε εμβολισμό με αρτηριακή η φλεβική προσέγγιση ή αναλόγως του περιστατικού, σε ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πριν από τη χειρουργική επέμβαση διενεργείται εμβολισμός  για τη μείωση του κινδύνου διεγχειρητικής αιμορραγίας.

Ο χρόνος παραμονής στην κλινική ποικίλει αναλόγως της ύπαρξης ή όχι ενδοκράνιας αιμορραγίας.