Μυελοδυσπλαστικά Σύνδρομα

Γράφει η Νόρα -  Αθηνά Βύνιου, Αιματολόγος, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Ιατρικό Π. Φαλήρου

Στο Ιατρικό Παλαιού Φαλήρου έχουμε την δυνατότητα διάγνωσης και θεραπείας μεγάλου εύρους αιματολογικών νοσημάτων.

Μία ετερογενής ομάδα αιματολογικών διαταραχών της λειτουργίας του μυελού των οστών, ονομάζονται μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα (ΜΔΣ).

Εμφανίζονται συχνότερα σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας (πάνω από 65 ετών) αλλά μπορούν να εμφανιστούν και σε νεαρότερες ηλικίες και σε παιδιά. Ο φυσιολογικός μυελός των οστών περιέχει άωρα  πρόδρομα κύτταρα του αίματος που εξελίσσονται στα φυσιολογικά ώριμα ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια. Στους ασθενείς με ΜΔΣ τα άωρα κύτταρα μπορούν να συσσωρευτούν στον μυελό ή να έχουν μειωμένη διάρκεια ζωής με αποτέλεσμα την εμφάνιση κυτταροπενιών με ανάλογη κλινική συμπτωματολογία. Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ΜΔΣ είναι όταν τα ώριμα κύτταρα δεν είναι φυσιολογικά ως προς την μορφολογία τους και την λειτουργία τους.

Η αναιμία με αποτέλεσμα την εύκολη κόπωση, η ουδετεροπενία με εμφάνιση συχνών λοιμώξεων και η θρομβοπενία με εκχυμώσεις ή αιμορραγία, είναι τα συχνότερα κλινικά προβλήματα.

Ένα ποσοστό των ασθενών με Μυελοδυσπλαστικό σύνδρομο θα εξελιχθεί σε Οξεία Μυελογενή Λευχαιμία (ΟΜΛ). Η έγκαιρη και σωστή διάγνωση και η ταξινόμηση στην ομάδα κινδύνου που ανήκει ο κάθε ασθενής, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση. Γι’ αυτόν τον λόγο έχουν αναπτυχθεί διεθνή προγνωστικά συστήματα για την ταξινόμηση των διαφορετικών κατηγοριών ΜΔΣ.

Απαιτείται εκτεταμένος εργαστηριακός έλεγχος στο περιφερικό αίμα και στον μυελό των οστών του ασθενούς (αναρρόφηση μυελού και οστεομυελική βιοψία). Απαραίτητη είναι η διαφορική διάγνωση από άλλα νοσήματα που μιμούνται την εικόνα του ΜΔΣ.

Με την συνεργασία μας με ειδικά τμήματα και εξειδικευμένα εργαστήρια επιτυγχάνουμε την σωστή αξιολόγηση της κάθε περίπτωσης ασθενούς με ΜΔΣ. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εξετάσεις κυτταρογενετικού ελέγχου και η αναζήτηση μεταλλάξεων στο DNA, οι οποίες δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την πρόγνωση του νοσήματος και συμβάλλουν στην επιλογή της σωστής θεραπείας.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την υποστηρικτική θεραπεία  (μεταγγίσεις ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοπεταλίων και την αντιμετώπιση των λοιμώξεων) και την θεραπεία με ειδικούς παράγοντες (αυξητικοί παράγοντες,υπομεθυλιωτικοί,λεναλιδομίδη, κ.λ.π.) που βελτιώνουν την συμπτωματολογία και επιβραδύνουν την εξέλιξη του νοσήματος σε σημαντικό ποσοστό ασθενών.

Η έρευνα στον τομέα των ΜΔΣ διευρύνεται συνεχώς και σύντομα θα διαθέτουμε νεότερα αποτελεσματικότερα φάρμακα, που θα προσφέρουν βελτίωση της ποιότητας της ζωής και του προσδόκιμου επιβίωσης των ασθενών με ΜΔΣ.