Ο φόβος κάθε αρρώστου με καρκίνο του ορθού, αλλά και η έννοια κάθε χειρουργού είναι πως να αφαιρεθεί ο καρκίνος χωρίς να χαθούν οι σφιγκτήρες και ο πρωκτός του αρρώστου και χωρίς να προκληθεί μόνιμη κολοστομία. Η κύρια τεχνική δυσκολία είναι η απόσταση του όγκου από τους σφιγκτήρες.

Στο παρελθόν το ένα τρίτο των ασθενών με καρκίνο του ορθού κατέληγε με κοιλιο-περινεϊκή εκτομή του ορθού και μόνιμη κολοστομία.

Το τμήμα Χειρουργικής Εντέρου – Ορθού επιτυγχάνει να διασφαλίσει τον πρωκτό του ασθενούς σε ποσοστό 95%.

Οι τεχνικές και οι προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται είναι οι ακόλουθες:

Εφαρμογή σε καρκίνο σταδίου Ι ενδοσκοπικής χειρουργικής TEMS με ή χωρίς προσθήκη ακτινοθεραπείας. Τα αποτελέσματα είναι ίαση σε ποσοστό 95%.

Χορήγηση σε όλους τους ασθενείς σταδίου ΙΙΙ και ΙV προ-εγχειρητικής ακτινοθεραπείας. Σε ένα ποσοστό 15-20% ο όγκος εξαφανίζεται τελείως (πλήρης ανταπόκριση - complete reponse). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο όγκος μειώνεται αρκετά ώστε να δίνει μεγαλύτερο περιθώριο να σωθεί ο σφιγκτήρας.

Η Λαπαροσκοπική Ολική Εκτομή του Μεσο-ορθού (Laparoscopic Total Mesorectal Excision) επιτρέπει πολύ καλύτερη απεικόνιση, προσπέλαση και κινητοποίηση στο βάθος της πυέλου από την παλαιά ανοιχτή χειρουργική.

Σε χαμηλούς όγκους εφαρμόζεται η Διασφιγκτηριακή Ολική Εκτομή Του Μεσο-ορθού (Transanal Total Mesorectal Excision) δια μέσου του πρωκτού με το ενδοσκόπιο της TEMS και ακολουθεί η ολοκλήρωση της εγχείρησης λαπαροσκοπικά. Η τεχνική αυτή επιτρέπει να σωθούν οι σφιγκτήρες του αρρώστου ακόμα και αν ο όγκος είναι σε ύψος ενός εκατοστού να γίνει «κολο-πρωκτική αναστόμωση».